Τεχνικές ανάγνωσης-αφήγησης παραμυθιών

Τεχνικές ανάγνωσης-αφήγησης παραμυθιών Διαφοροποιήσεις και συσχετισμοί των δυο εννοιών Σταμάτης Γαργαλιάνος Αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας Περίληψη Στο άρθρο αυτό επιχειρείται μια ανάλυση των τεχνικών αφήγησης παραμυθιού, αλλά και μια προσπάθεια να παρουσιαστούν βασικοί κανόνες εκπαίδευσης αφηγητών στις τεχνικές αυτές. Σίγουρα ένα μέτριο παραμύθι μπορεί να ζωντανέψει χάρις στις ικανότητες ενός αφηγητή. ΄Ετσι εδώ αναλύονται έννοιες δραματουργικές, ενδυματολογικές και σκηνικές, όπως το τι πρέπει να φορά ένας αφηγητής και αν μπορεί να αλλάζει ρούχα κατά τη διάρκεια της αφήγησης. Εξετάζονται επίσης θέματα ανάπτυξης νοημοσύνης, τόσο από πλευράς αφηγητών, όσο και από εκείνης των παιδιών. Η αφήγηση παραμυθιών από φοιτητές σε Παιδαγωγικά Τμήματα (ενώπιον συμφοιτητών τους) είναι το πρώτο «σκαλί» για την ενδυνάμωση των εκφραστικών και διδακτικών ικανοτήτων τους. Λένε ένα παραμύθι σε συνομήλικούς τους και δεν έχουν την αγωνία να κριθούν από μικρά παιδιά. ΄Οσοι τους ακούν θα τους κρίνουν με συμπάθεια, και θα έρθει άμεσα η σειρά τους να κάνουν το ίδιο, άρα η προαναφερθείσα ενδυνάμωση είναι ομαδική.