Οι γνωστές μας παροιμίες, σύμφωνα με τον καθηγητή της Λαογραφίας Δημ. Λουκάτο, λέγονται παροιμιόμυθοι. Ο μακαρίτης καθηγητής διαιρεί τους παροιμιόμυθους σε 5 ομάδες: αφηγηματικοί, περιγραφικοί, διαλογικοί, φραστικοί και παροιμοιαστικοί. Κάθε χωριό μπορεί να έχει 2-5 αποκλειστικά δικούς του, δηλαδή που δεν ακούγονται σε άλλο χωριό. Χρέος όλων μας είναι να τους συγκεντρώσουμε πριν πεθάνουν οι γέροντες και χαθούν οριστικά. Για να διευκολύνω τους φίλους που θα θελήσουν να καταγράψουν τους παροιμιόμυθους του χωριού τους, παραθέτω από ένα παράδειγμα: Αφηγηματικός παροιμιόμυθος: Άδειος και περίσσιος τα έσκιζε και τα έραβε.[όταν κάποιος δεν ξέρει πώς να περάσει τον χρόνο του]. Περιγραφικός παροιμιόμυθος: Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον φωναξάμε. {για τον βιαστικό και επιπόλαιο]. Διαλογικός παροιμιόμυθος: Θα πηδήσου μανίτσα μ'. Θα σε ιδώ παιδάκι μ'. [για εκείνο που υπόσχεται να κάνει κάτι και δεν τον πιστεύουν, θέλουν αποδείξεις]. Φραστικός παροιμιόμυθος: Γουμαρνό πρόσωπο, αφεντική ζωή.[για τον αδίσταχτο, τον αδιάντροπο]. Παροιμιαστικός παροιμιόμυθος: Μπόι σαν άλογο και γνώμη σαν γομάρι. [για εκείνον που έχει μεγάλη σωματική δύναμη αλλά λίγη εξυπνάδα].
ΠΗΓΗ : ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.