Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας ,Όσκαρ Ουάιλντ

Το παραμύθι "Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας" του Oscar Wilde σε αφήγηση Δημήτρη Χορν. Η ιστορία ενός νεαρού βασιλιά που όταν ανακαλύπτει, μέσα από τρία όνειρα που βλέπει την παραμονή της στέψης του, τον πόνο και τη δυστυχία των φτωχών ανθρώπων που δουλεύουν για τις πολυτέλειες των πλουσίων και τα δικά του «λούσα», αρνείται να φορέσει το βασιλικό μανδύα και το διάδημα και να κρατήσει το σκήπτρο του. Τι συμβαίνει στο βασίλειο όταν ο βασιλιάς πεθαίνει και δεν υπάρχει διάδοχος; Ή μήπως υπάρχει; Ένα βασίλειο, ένας βασιλιάς, ένας κρυφός γάμος, ένα νόθο παιδί. Και ένα μυστικό καλά κρυμμένο για δεκαέξι χρόνια. Η ιστορία του Νεαρού Βασιλιά αφορά έναν πρίγκιπα, που πρόκειται να στεφθεί Βασιλιάς και που ποτέ δεν έζησε στο παλάτι, καθώς είναι το νόθο και ανεπιθύμητο παιδί της κόρης του Βασιλιά. Ο Νεαρός μεγαλώνει στο δάσος μαζί με τους βοσκούς, που θεωρεί γονείς του, μακριά από τα πλούτη και χωρίς να γνωρίζει την καταγωγή του. Στα δεκαέξι του τον βρίσκει ο Έμπιστος του Βασιλιά, ο άνθρωπος που όταν ήταν μωρό τον άφησε, για να του ανακοινώσει πως είναι ο επόμενος στη διαδοχή του θρόνου. Ο Νεαρός τον ακολουθεί και μαγεμένος από το παλάτι, την πολυτέλεια και την ομορφιά του πλούτου, ανυπομονεί να ξημερώσει η επόμενη μέρα που θα γίνει η στέψη του. Ωστόσο, το βράδυ πριν την τελετή, ο νεαρός βλέπει τρεις εφιάλτες που περιλαμβάνουν τα δεινά της Φτώχειας, της Αβαρίας και του Θανάτου. Με αυτά τα όνειρα ο Νεαρός Βασιλιάς καταλαβαίνει πως αρκετοί άνθρωποι έπρεπε να εργαστούν σκληρά και πολλές φορές να θυσιάσουν τη ζωή τους για να βρουν μαργαριτάρια, ρουμπίνια και χρυσό που χρειαζόταν ο ίδιος για να γίνει Βασιλιάς. Έτσι, τη μέρα της τελετής στέψης του αποφασίζει να φορέσει τα ρούχα που φορούσε σαν βοσκός, αρνούμενος να βάλει τα βασιλικά ενδύματα. Στην πορεία του προς τον ναό έρχεται αντιμέτωπος με την απαξίωση του λαού, των υπηκόων ακόμα και του Επισκόπου, παρόλο που του εξιστορεί τα τρία του όνειρα. Και τότε με τον ήλιο και τα πολύχρωμα χρώματα των γυαλιών του ναού, τα ρούχα του μεταμορφώθηκαν σε ακόμα πιο όμορφα από το επίσημο ένδυμα ενός Βασιλιά. Και όλοι τον αναγνώρισαν ως τον Βασιλιά τους, που έδωσε σημασία στην καλοσύνη του πνεύματος και όχι στην επιπολαιότητα του πλούτου.